Seans Konesera
21 gramów
Oglądałem film
5+
Cytat z wydania DVD "Seans konesera"
Nagrody
Puchar Volpiego za kreację Seana Penna, nagroda Welli dla Naomi Watts oraz nagroda publiczności dla Benicia Del Toro i Naomi Watts na MFF w Wenecji, 2003
Nominacja do Oskara za kreacje Naomi Watts I Benicia Del Toro, 2004
Nominacje do nagrody BAFTA za najlepszy scenariusz, montaż oraz kreacje Benicia Del Toro, Seana Penna i Naomi Wats, 2004
Specjalne wyróżnienie jury Independent Spirit Awards, 2004
Nagroda za kreację Naomi Watts na MFF Palm Springs, 2004
World Soundtrack Awards dla Gustavo Santaolalla jako odkrycie roku, 2004
Scenariusz: Guillermo Ariaga
Zdjęcia: Rodrigo Prieto
Muzyka: Gustavo Santaolalla
Scenografia: Brigitte Broch
W rolach głównych występują
Sean Pen jako Paul Rivers
Naomi Watts jako Cristina Peck
Dany Huston jako Michael
Benicio Del Toro jako Jack Jordan
Charlotte Gainsbourg jako Mary Rivers
Melissa Leo jako Marianne Jordan
Tajemnica 21 gramów
W roku 1907 dr Duncan MacDougall postanowił dać materialny dowód na istnienie duszy. W tym celu skonstruował łóżko połączone z niezwykle czuła wagą, a następnie wybrał sześciu śmiertelnie chorych pacjentów do przeprowadzenia szczególnego eksperymentu: postanowił ich zważyć w chwili śmierci i tuż po niej- różnica wagi oznaczałaby z jednej strony dowód na istnienie duszy, z drugiej zaś pozwoliła oznaczyć jej ciężar. Jak twierdzi w swojej pracy opublikowanej w magazynie "American Medicine" w kwietniu 1907 roku: po 3 godzinach i 40 minutach od śmierci pacjenta wskaźnik wagi drgnął i przesuną się na pozycję niższą o 3/4 uncji czyli dokładnie o 21 gramów. Przeprowadzony równolegle równolegle eksperyment z 15 psami dał rezultat ujemny, waga zwierząt nie zmieniła się po ich śmierci, co - zdaniem MacDougalla - było dowodem na to, że zwierzęta duszy nie mają.
Zanim wywody autora eksperymentu ukazały się w prasie medycznej, o wyniku badań poinformował "New York Times". Wiadomość, że dusza waży 21 gramów upowszechniła się lotem błyskawicznym, jej oddziaływanie na wyobraźnię sprawiło, że stała się jednym z najpopularniejszych mitów. Problem w tym, że analiza eksperymentu MacDouglasa budzi wiele wątpliwości. Po pierwsze, liczba sześciu badanych osób jest nikła, po drugie wynik osiągnięto tylko u jednej osoby, po trzecie - nawet dziś, przy daleko bardziej zaawansowanych technologiach medycznych, trudno wskazać moment śmierci pacjenta.
W poszukiwaniu istoty miłości
Przejęta z "Amores perros" (2000) struktura narracji, polegająca na przeplataniu trzech wątków, stanowi osnowę "21 gramów" (2003)- drugiego filmu fabularnego Alejandro, a zarazem drugiego ogniwa tryptyku meksykańskiego reżysera, określanego jako "trylogia śmierci" (filmem trzecim jest równie głośny "Babel", (2006). Ponieważ twórca uchyla się od tłumaczenia swych zamiarów ("Gdybym miał wyjaśnić, o co chodzi w moim filmie, dzieło straciło by swoją siłę. To tak jak bym zapytał czarodziej, w czym tkwi jego magia. Czułbym się odarty z czegoś ważnego. "Film musi tłumaczyć się sam" - wyjaśnił w jednym z wywiadów), warto oddać głos krytykowi.
Sukces
Salerno zebrał imponujący jak na produkcję niezależną budżet 20
mln dolarów osiągając zyski z rozpowszechniania na poziomie 60 mln dolarów. Wysoki budżet uniemożliwił przyznanie "21 gramów" najważniejszej nagrody kina niezależnego - Independent Spirit Award, jury mogło przyznać jedynie wyróżnienie. Także krytycy nie kryli swego uznania dla Alejandro González Iñárritu: pochwałom towarzyszyły nagrody stowarzyszeń recenzentów, zarówno
amerykańskich jak i europejskich. Prezentacja na festiwalu weneckim przyniosła wyróżnienie aktorom, kreacje Naomi Watts, Seana Penna i Benicia Del Toro było nominowane do najbardziej prestiżowych nagród.
Dla Iñárritu oznaczało to umocnienie się na pozycji jednego z najbardziej interesujących - a na pewno najbardziej dyskutowanych - twórców dekady, co zaowocowało następnymi filmami, "Babel" (2006) i "Biutiful" (2010). Wkrótce scenarzysta Guillermo Ariaga sięgną po nominację do Oscara za "Babel", by samemu stanąć za kamerą: jego "Granice Miłości" (2008) zostały nagrodzone w Wenecji. Operator Rodrigo Prieto rozpoczął współpracę z Angiem Lee Oliverem Stoneem: za zdjęcia do "Tajemnicy Brorokeback Mountain" (2005) został wyróżniony nominacją do Oskara, a za "Aleksandra" (2004) dostał srebrną żabę festiwalu Camerimage. Kompozytor Gustavo Santaolalla odebrał dwa oskary - za "Babel" i "Tajemnice Brokeback Mountain"
Scenariusz "21 gramów" był napisany po hiszpańsku: nikt nie planował realizacji poza Ameryką Środkową. Trwające trzy lata przygotowania nabrały nowego tempa, kiedy do wypróbowanej ekipy dołączył amerykański producent Robert Salerno, który zasugerował przeniesienie akcji filmu do USA.
W rolach głównych występują
Tajemnica 21 gramów
W roku 1907 dr Duncan MacDougall postanowił dać materialny dowód na istnienie duszy. W tym celu skonstruował łóżko połączone z niezwykle czuła wagą, a następnie wybrał sześciu śmiertelnie chorych pacjentów do przeprowadzenia szczególnego eksperymentu: postanowił ich zważyć w chwili śmierci i tuż po niej- różnica wagi oznaczałaby z jednej strony dowód na istnienie duszy, z drugiej zaś pozwoliła oznaczyć jej ciężar. Jak twierdzi w swojej pracy opublikowanej w magazynie "American Medicine" w kwietniu 1907 roku: po 3 godzinach i 40 minutach od śmierci pacjenta wskaźnik wagi drgnął i przesuną się na pozycję niższą o 3/4 uncji czyli dokładnie o 21 gramów. Przeprowadzony równolegle równolegle eksperyment z 15 psami dał rezultat ujemny, waga zwierząt nie zmieniła się po ich śmierci, co - zdaniem MacDougalla - było dowodem na to, że zwierzęta duszy nie mają.
Zanim wywody autora eksperymentu ukazały się w prasie medycznej, o wyniku badań poinformował "New York Times". Wiadomość, że dusza waży 21 gramów upowszechniła się lotem błyskawicznym, jej oddziaływanie na wyobraźnię sprawiło, że stała się jednym z najpopularniejszych mitów. Problem w tym, że analiza eksperymentu MacDouglasa budzi wiele wątpliwości. Po pierwsze, liczba sześciu badanych osób jest nikła, po drugie wynik osiągnięto tylko u jednej osoby, po trzecie - nawet dziś, przy daleko bardziej zaawansowanych technologiach medycznych, trudno wskazać moment śmierci pacjenta.
W poszukiwaniu istoty miłości
Przejęta z "Amores perros" (2000) struktura narracji, polegająca na przeplataniu trzech wątków, stanowi osnowę "21 gramów" (2003)- drugiego filmu fabularnego Alejandro, a zarazem drugiego ogniwa tryptyku meksykańskiego reżysera, określanego jako "trylogia śmierci" (filmem trzecim jest równie głośny "Babel", (2006). Ponieważ twórca uchyla się od tłumaczenia swych zamiarów ("Gdybym miał wyjaśnić, o co chodzi w moim filmie, dzieło straciło by swoją siłę. To tak jak bym zapytał czarodziej, w czym tkwi jego magia. Czułbym się odarty z czegoś ważnego. "Film musi tłumaczyć się sam" - wyjaśnił w jednym z wywiadów), warto oddać głos krytykowi.
Sukces
Salerno zebrał imponujący jak na produkcję niezależną budżet 20
mln dolarów osiągając zyski z rozpowszechniania na poziomie 60 mln dolarów. Wysoki budżet uniemożliwił przyznanie "21 gramów" najważniejszej nagrody kina niezależnego - Independent Spirit Award, jury mogło przyznać jedynie wyróżnienie. Także krytycy nie kryli swego uznania dla Alejandro González Iñárritu: pochwałom towarzyszyły nagrody stowarzyszeń recenzentów, zarówno
amerykańskich jak i europejskich. Prezentacja na festiwalu weneckim przyniosła wyróżnienie aktorom, kreacje Naomi Watts, Seana Penna i Benicia Del Toro było nominowane do najbardziej prestiżowych nagród.
Dla Iñárritu oznaczało to umocnienie się na pozycji jednego z najbardziej interesujących - a na pewno najbardziej dyskutowanych - twórców dekady, co zaowocowało następnymi filmami, "Babel" (2006) i "Biutiful" (2010). Wkrótce scenarzysta Guillermo Ariaga sięgną po nominację do Oscara za "Babel", by samemu stanąć za kamerą: jego "Granice Miłości" (2008) zostały nagrodzone w Wenecji. Operator Rodrigo Prieto rozpoczął współpracę z Angiem Lee Oliverem Stoneem: za zdjęcia do "Tajemnicy Brorokeback Mountain" (2005) został wyróżniony nominacją do Oskara, a za "Aleksandra" (2004) dostał srebrną żabę festiwalu Camerimage. Kompozytor Gustavo Santaolalla odebrał dwa oskary - za "Babel" i "Tajemnice Brokeback Mountain"
Scenariusz "21 gramów" był napisany po hiszpańsku: nikt nie planował realizacji poza Ameryką Środkową. Trwające trzy lata przygotowania nabrały nowego tempa, kiedy do wypróbowanej ekipy dołączył amerykański producent Robert Salerno, który zasugerował przeniesienie akcji filmu do USA.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz